بی تو دارم من فردای تاری

سلام اهورای پاک ِ من، پاک تر از هر چه پاکی، جاویدان تا ابد، باز هم شب شد، من آمدم، معذرت میخواهم اگر کمی دیر سر قرارمان حاضر شدم، به راستی همه شب سخنان تکراری را باز گو کردن، برایم دشوار شده، از تو خجل میشوم وقتی میپندارم، که همه شب حرفهای من همان است که گفته بودم در شب های قبل. اهورا، مهربانترینم ،تو را قسم به دستان پینه بسته و تاول زده ی پیر مردی که تمام عمر خویش را نون بازو خورده است و سرش بلند، تو را قسم به چشمان گریان مادران چشم در راه، تو را قسم به قلب پاک فرشته های کوچکت در زمین، تو را قسم به پاهای خسته و زخمی که راهش راه ِ تو و رسیدن به کمال است. اهورا، ای مزدای عزیزم، از تو میخواهم یاری کنی ما را در شناخت خود و شناخت خودت، از تو میخواهم که نورت را در دلهایمان همیشه روشن داری و لحظه ای از ما روی بر مگردانی. اهورای بخشنده یاد بده بخشندگی ات را به ما و بیاموز از مهر خود مهربانی ات را به ما، اهورا در این روزها دستانمان را رها مکن و ما را در مهمانی خودت میزبان باش. مزدای من به ما بیاموز طریقت درست گام بر داشتن را، به من درک صحیح از دینم را بده از امامانم و از پیامبرانم. مرا با اسلام بیشتر آشنا کن و مردان بزرگ، می دانم که کامل ترین دین است اما شناخت من ناکافی، میخواهم همان بنده ای باشم که تو میخواهی، پس مرا یاری نما! چه بزرگ است علی در نزد تو و سخنانش در نزد ما، هنگامی که می فرمایند: توکل به تو (اهورا مزدا) بهترین تکیه گاه است . و چه نیکو سخن است پیامبر آخرینمان که میفرمایند:درهای آسمان در نخستین شب ماه رمضان گشوده میشود و تا آخرین شب آن بسته نمی گردد.

و چنین میگوید زرتشت:

ای مزدا. ای دانای بزرگ. ای ناپیدای نیکی افزای

اینک فروتنانه خواهانم یاری تو را، با دستانی برافراشته

خواستار شادی و شادکامی برای همه

بشود تا با راستی و خرد و منش نیک

خوشنود سازم از خود روان آفرینش را